aşk acısının bittiği an

içinizde "ona" karşı duyguların tükendiği andır. zamanın aşık olunan kişiye olan,duyguların, zaafların üstesinden gelip süpürdüğü yok ettiği an da diyebiliriz.

artık bi başkası size hükmedemiyor olmuş, verdiği acılar, endişeleriniz azalmış, ardından bi hafiflik gelmiş, dolayısıyla ruhunuzda artık özgür kalmıştır...

bu zaman çerçevesinde, ilaç ne bir arkadaş, ne bir eş dost olmuş yine sadece ve sadece zaman olmuştur. zaman kimseyi dinlemediği gibi sizi de dinlememiş, akıp gitmiş, farkında olmadan o büyünün tılsımını kaybetmesine sebep olmuştur. öyle bi an gelirki; ben, bi zamanlar buna mı aşık mışım bu kadar? sorusunu bile kendinize yöneltmenize sebep olur zaman.

yıllar geçse uğruna acı çekilen çıkıp gelse, dönmek istese bile, zaman size şu cümleyi sarfettirir; "biz orada, o zamanda, o yerde güzeldik"
peki benim duygularıma ne oldu? hepsini zaman aldı, onda kaldı, o unutturdu, o, bastırdı,dindirdi,sardı, ve yine alıp, o götürdü. peki ya, bendeki o sana ne oldu? o, bitirdi de sen bittin oldu..