bir ateistin sevdiği ölünce ne düşünür

gerçek bir ateistin ölüm korkusu olmadığı gibi, birlikte yaşamını paylaştığı insanında olmaması gerekir. başlangıçta bu korku varsa bile, zamanla körelir ve kendilerini yaşam ırmağının tatlı akışına bırakırlar. yaşadıkları sürede, bu hayatı hakkını vererek yaşadıkları için, ölümün gerçekliğini kavramış ve kendilerini buna hazırlamışlardır. ister kadın, ister erkek olsun.

bir diğeri öldüğünde, kalanın düşüneceği şey: hepimiz bir gün yok olacağız, tıpkı bizden önce bu dünyanın üzerinde yaşamış olan insanlar gibi. bu yüzden sıranın bana geleceği güne kadar, birlikte yaşadıklarımıza saygı duymalıyımdır. ''çünkü onunda böyle düşüneceğinden eminim.''