bugün

cümlesizlik

ardından tükendi kelimelerim.

ve ben cümlesini dertlerin, yeri geldi mi sükunetle karşılamayı bilirim sanıyordum.

cümlesizlik, içinde bulunduğum hal, bedenimin geçiş hallerinden birisi.
aklımın buharlaşmasından hemen önce yani.

kelimeler var, oraya kadar tamam. sanırım noktalama işaretlerinden de bulabilirim.
peki neden cümle kuramıyorum ardından,
edat, sıfat, bağlaç gözlerin.