kürt kızı

çok hamarattırlar. ellerinden her iş gelir. yaptıkları yemekler genelde lezzetli olur. ayrıca çok kuvvetli olurlar. çıt kırıldım değillerdir yani. bir de hastalanmıyorlar.

ben kürtlerin arasında büyüdüm ve açıkcası komsularımız çok iyi insanlardı. komşular derken orada oturan çok az türk aile vardı onlardan biriydik ama gercekten çok iyiliklerini gördüm. evlerinde çok yemek yediğimiz zamanlar oldu, kapısına gidip ''bana midye versene'' dediğimde hiç bir zaman boş dönmediğimi hatırlarım.

ondan sonra mesela bizim orada park gibi bir yer vardı. orada tandır vardı ve her an orada kürt kızları ekmek yaparlardı evleri için. 5 yaşında olan ben ve çetem * onların yanına gidip ''mardin ekmegi verin bizee noluuuur'' diye yalvarırdık. sagolsunlar hiç bir zaman ellerimizi boş çevirmezlerdi. aynı şekilde evlerinde eskimo yapıp pazarlarda satarlardı. bu eskimo dedigim meybuz gibi bir şey. bunu biz belese alırdık onlardan. gidip isterdik verirlerdi.

ne oldu da böyle olduk lan!?...

edit: ne oldu da böyle olduk lan? derken düşüncelerden bahsediyorum. yoksa aynı komşuluklar devam ediyor. hala kürt komşularımız var ve onlardan sayısız iyilik gördüm gördük görüyoruz.