allah ın ateist olması

tanrının ateist olmasının ifade edilmesi, ateist olan kişinin tanrı var diyip sonrasında ortaya attığı bir soru değildir.

bir kişinin kendisine anlatılan tanrı tanımının yetkinliğine karşı sorduğu sorudur. iman denilen itkinin eleştirisidir. o sebeple sorunun cevabı madem tanrıya inanmıyorsun neden soruyorsun değildir.

öte yandan soru basit bir şekilde tanrıya inanmak konseptine sığınır. oysa dinlere inananların inandıkları şey tanrıdan daha fazlasıdır. sadece tanrı var demek değildir. ortada iman denilen kurgulanmış ve ortasına tanrı denilen omnipotent zırhı giydirilmiş yratıcı oturtulmuştur. bu kurgu içerisinde tanrı bir parçadır.

yine eğer tutup, tanrının yaşadığı paradoxtan bahseder isek tanrı kendi tanrılığının bilincinde ise bir tanrıya inanıyordur. ateist değildir.

iman tanrı ve inanılan diğer şeyler, ibadetler ve başka şeylerin tümü ise bunları da anlatan öğreten tanrı ise; tanrı zaten bu şeylere kendisi inanıyor olduğu için kulundan istemektedir. bu da tanrının o imanı paylaştığı anlamına gelir ki bu durumda tanrı yine ateist değildir.

burada önemli olan tanrının özgüven sorunu yaşayıp yaşamadığı ve samimiyetidir. tanrı düşüncesi bütünüyle doğrulanamaz. doğrulanamadığı için de o noktada iman başlar.

tanrının varlığına iman eden birisinin yanına tanrı gelir ve hey naber derse tanrının varlığı kanıtlanmış olur o birey için. ve aynı zamanda o anda imanı yerle bir olmuş olur. çünkü iman ettiği konsept içinde varlığına inandığı tanrısının böyle bir şey yapma ihtimali yoktur.

eğer dini imandan ayırıp sadece tanrıya bağlarsak, tanrı allahsız kitapsız ve ateist olur evet ama herşey imandır. iman olduğu içinde tanrı veriyor olduğu coşkuya kendini de kaptırdığından dolayı o da inanıyordur ve bu durumda ateist değildir; olamaz.