bugün

sözlük yazarlarının itirafları

provaların ardından, stadyumun yanındaki köfteciden ne idüğü belirsiz bir köfte ve kola alıyorum. insanlar molada yerken ben çıkışta, "eve gitcen şimdi ne yiyon mal?" bakışları arasında yiyorum. ve bir kızın hakkımda "amele" diyip güldüğünü duydum. arkama dönüp ağzımın kenarından sarkan soğanla güldüm ona, çok karizmatik buldu beni, konuştuk falan. asds.

ya da şöyle diyeyim sözlük, anlam karmaşası, kargaşası, her ne boksa; ondan yaşıyorum ben. abi köfte kola niye amelelik belirtisidir ki? 3 saat yerlerde yuvarlanmışım stadyumda, havyar mı yiyeyim eve giderken?