islamiyet in emperyalizm anlayışına sahip olması

anakronist bir yaklaşımdır. çünkü öncelikle şunu belirtmek gerekir ki günümüzdeki ve yakın tarihteki politik sistemleri açıklamak için üretilen bir terim olan emperyalizmi bir "din" için kullanmak üzerine kuruludur bu önerme. ve müslümanlar ellerinden gelse tüm gayrımüslimleri kurşuna dizerler gibi en kibarca saçma olarak nitelendirilecek örneklerle desteklenmektedir ki, bu tek kimlik dayatma imalı sav tarihe bakılınca ciddi politik krizler ve savaşlar harici dönemlerde asla müslümanların genel karakterini yansıtmamaktadır. bu sav, aynı zamanda önermenin kendi içinde bir çelişkisi olarak öne çıkmaktadır. çünkü emperyalizm çeşitli sebeplerle dayatmalara başvurma eğilimine sahip olsa da, tek kimliğin dayatılması esası üzerinden yürümez. aksine, çok kültürlülüğün ve çok kimliğin bulunduğu ve bunların hepsinin üstün ve sürükleyici olan kişi veya ideolojinin çıkarına tâbî kılındığı bir sistemdir.

emperyalizm terimini günümüzde sahip olduğu bu anlamdan daha geniş bir bakış açısıyla ele alır ve tanımlamasını tarihteki tüm politik sistemleri de kapsayacak şekilde genişletirek bakarsak müslümanların politik sistemleri ile emperyalizm arasında bazı bağlara ya da benzerliklere rastlayabiliriz. ancak bu durum yine de bu önermeyi haklı çıkarmaz. çünkü, islamiyet kendini bir "din" olarak tanımlar ve temel iyi niyet ilkeleri haricinde belirli bir politik sistemi idealize etmez. birincil olarak kişisel inanç samimiyeti üzerine ve ikincil olarak cemaat dayanışması üzerine kuruludur. ikincil temel olan cemaatin, gerekli görüldüğü durumlarda nisbeten pasifize edilmesine cevaz verir. bu yüzden her türlü politik sistem içerisinde ayakta kalabilecek bir yapıya sahiptir. cemaat dayanışmasının baskılardan kendini kurtarabildiği dönemlerde ise doğal olarak politik yönlere de sahip olmak durumunda kalan toplumsal bir güç olarak kendini yeniler. bu gibi dönemlerde şartların gerekliliğinden ötürü tercih ettiği politik sistemin, kendi dönemindeki politik tarz ve gereksinimler doğrultusunda emperyal eğilimler gösterebileceği de muhakkaktır. lakin bu eğilimi, islamiyetin kimliği ile özdeşleştirmek doğru değildir.

islamiyet'in toplum hayatında da inananların haklarını korumak için ihtiyaçları doğrultusunda birtakım ayrıcalıklarını güvence altına alması hakkıdır, adilanedir ve gayet doğaldır. kendini korumayı yağmacılık ve sömürgecilik olarak tanımlamak ise sağlıklı bir değerlendirme değildir.