çocukken yapılan şerefsizlikler

apatman çocuğu olunan günlerde (ki ayakkabıların dış kapı önünde çıkarıldığı arkaik zamana tekabül ediyor), misafir gelmesi hasebiyle önü gayet kalabalık olan komşunun kapısının önündeki ayakkabılardan üçer beşer çift alıp, gıcık olunan komşu teyzenin kapısının önüne bırakmak. gözetleme deliğinden; misafirlerin kalkma zamanı gelip de ayakkabıların gıcık komşunun kapısının önünde bulunmasını, kadının zor duruma düşmesini izlemek ve alçak sesle başlayıp "yaaaauu şeker kardeşim, madem indiregandi yapıyosun içeri al bari" kabilinden yükselen sesleri dinlemek, zevkle sırıtmak. *

merak üzerine edit: zevkten dört köşe olunan bu olay neticesinde, ayakkabı değiş tokuş hadisesini artık alışkanlık haline getirmek. bir gün çaktırmadan izleyen annenin veledi basması, akabinde ağzına itinayla sçması. bu da böle bi anımdır.