şerefsiz osmanlı ya dönüş

türk kavmi'ne tarih sahnesine çıktığı andan itibaren, türklere bugüne kadar, hiç bir başka ulus veya topluluk, devlet, osmanlı aşireti kadar zulmetmemiştir.

devşirme adamların aşireti ne mutlu ki bir büyük türk tarafından tarihin bataklığına gömülmüştür.

bir imparatorluk ki, devlette kendi ırkından kimse bulunmasın istiyor. padişahların bile ırkı belli değil.

bir imparatorluk ki ana kavmini ancak asker ve üretim aracı olarak kullanıyor. gerekirse başka topraklara sürüyor. bahane de fethedilen yerlerin "türkleştirilmesi", maşallah öyle bir tükleşmiş ki oralar bugün hepsinde başka bir devlet var, türkleşmeyi bırakınız, euruovision'da türkiye'ye puan vermeyecek kadar nefret ediyorlar türklerden.

bir imparatorluk ki, gayrimüslim yabancılara pek munis, alevi türklere ise cellat kesiliyor. osmanlı'nın kestiği alevi türk sayısı ne kadardır acaba? dine karşı çok hoş görülü bir imparatorlukmuşlar ya. "pir sultan abdal'ım ey hızır paşa", diyesim var.

bir imparatorluk ki, tanzimattan sonra ülkesinde oluşan yabancı sermayedarların jandarması olarak kendi öz kavmini kullanıyor.

bir imparatorluk ki, vatan millet kelimelerinin kullanılmasını yasak ediyor.

bir imparatorluk ki, kendi ordusunu alman komutanlara teslim etmeyi bir acizlik saymıyor.

bir imparatorluk ki, müslüman aleminin efendisi benim diyor, hala öyle diyorlar, vaktiyle küffara cihad ilan ediyor, alem-i müsliminden türklerden başka bir allah'ın kulu iplemiyor.

bir imparatorluk ki, uğruna türk ölüyor, kanını veriyor, ama sefasını devşirme kuklalar ve yabancılar sürüyorlar.

işte bu nedenle osmanlı kukla saltanatının yok edildiği 1 kasım 1922 ve cumhuriyetimizin ilan edildiği 29 ekim 1923 günleri aslına bakılırsa türk kavminin gerçek kurtuluşa erdiği günlerdir. ikinci doğuşunu ergenekon'dan çıkışla yaşayan türk milleti üçüncü defa atatürk'ün öpülesi ellerine doğmuştur.

az bile demiş kitabı yazan.