dul kadın olmak

hayata yenik başlamak...

annenizin dahi laf gelir diye sizi evinde istememesi. 40 yaşından sonra çalışmak zorunda olmak...
dayı, teyze, anneanne... hepsi çocuğunuza piç gözüyle bakar. onunla aynı sofraya oturulmaz. senin kocan orda hayatını yaşasın, onlar da senin ve piçinin kahrını çeksinler. olacak iş mi?

hayır. bu değildi yaşanması gereken.
piç olmayı haketmedim... masadan kalkmam için tabakların suratıma fırlatılmasını haketmedim... dedemin kanser olmasıyla suçlanmayı haketmedim...
o dul kadını mecbur bıraktınız bu hayatı yaşamaya. suratındaki kırışıklıkların, bakışlarındaki acının, benim piçliğimin tek sebebi sizin küflenmiş kalbinizden...

dul deyip mahvettiğiniz annem için tüm isyanım.