zor günlerden geçenlerin bildiği en iyi şey

bir kız arkadasım var. samimi. seviyorum kendisini. allah basımdan eksik etmesin, ayrı mesele.
ama hep ya sevgili yapar, onla kavga eder. ya sevgilisinden ayrılır. ya biriyle bi fanfinfonu olmustur, iplememistir adam bunu sonra, kalbi kırıktır.
ondan nerdeyse her gun sunu duyarım: -benle ilgilen, bir olay yasıyorum su an.

ihih.

amına koyayım biz insan degil patlıcanız zaten, bizim hayatımızda hicbir sey olmuyor.
bir tek senin uzuntu duyma ve ilgi gorme hakkın var.

bazı insanlar icin yasam tarzı zor gunlerde olmak:)

bi gun cok merak ediyorum, biri gelip bana "peki sen nasılsın, iyi misin?" diyecek mi?