tiyatro aski

her ne kadar klişe bir söz olsada sahne tozunu yuttuktan sonra,asla vazgeçemeyeceğiniz ve size türlü türlü acı çektirecek bir aşktır.*hakikaten seviyorsanız her ne alanda olursa olsun;ister kulisinde,ister sahnede,istersen sahne üstünde paspas yaparken,ister reji koltuğunda,ışık odasında,seyirci koltuğunda huzur duyacağınız yegane yerdir tiyatro...hakikaten (bkz: ununu elemiş eleğini duvara asmış)kişilerle yeri geldiğinde figüran olarak oynadığınız zaman bile tartışabileceğiniz siz çekememeleri durumunu yaşatan çok büyük bir ızdıraptır.ama tekrar dünyaya gelinse,aynı acılar tekrar çekilse bile yine aşkı içimizde olması istenen kah acı kah mutluluktur.