özgüven

Çok keskin çizgilerle bakılmaması gereken bir kavramdır.

Gözden kaçırılan husus şu ki; insanlar özgüvenliler ve özgüvensizler olarak ikiye ayrılmıyor. Bu stabil bir durum değil.

Bugün özgüvenin tamken bir hafta sonra yerin dibinde olabilir. Sonra tekrar yerine gelir vs. Bu böyle dolar-tl kuru gibi oynak bir şey. insanlara bu kalıp üzerinden tanım getirilmesi hoş değil. Çocukça.

Fakat gözlemlediğim şudur ki hemen herkeste çevresine karşı "aslında ben çok özgüvenliyim" imajı yaratma telaşı var. Niye böyle bir kaygı sahibi olasın kardeşim? Bu konuyu bir sal. Bilinen anlamıyla özgüven her şeyse bu memleketteki en özgüvenli adam ajdar. Olaya bir de bu pencereden bak. kendinden emin olmak, kendine güveniyor olmak kendini ispata gerek duymaz zaten.

Ha bu neden böyle oldu? Olaya kadın-erkek ilişkisi üzerinden bakarsak, insanlar özellikle ilişkilerde bunu bir kriter olarak öne sürmeye başladı. Evlilik programına çıkan hayatında özgüvenin ne olduğunu belki de hiç düşünmemiş insanlar bile eş adayım öncelikle özgüvenli olmalı falan diyor. Yani bu özgüven mevzusu ağza sakız oldu bir şekilde. Bir başka yerden bir kız çıkıp "ayy o ne öyle be özgüvensizz ezik gibi bişey yaa" vs diyor. Yan masada bunu duyan delikanlı eyvah diyor ya beni de böyle görürlerse. Sonra şov başlıyor. Kafalar karışıyor. Delikanlı kendini ispat için hiç olmadığı biri gibi haller takınıyor. Özgüvenli olayım derken megaloman "gibi" oluyor. Bir bakıyorsun karşında kibir abidesi bir pezevenk var.

Ve şu soru doğuyor bu sefer de: "nerrdenn geliyo bunlara bu özgüven ya?" ulan nereden gelecek işte sizin eseriniz o herif. Toplumda her kavram ve o kavramlara olan yaklaşım, zincirleme etki doğuruyor. Yanlış bakış açıları yanlış insanlar yaratıyor. Neyse işte öyle.