aniden akla gelen eski pişmanlıklar

görsel
Sanırım 3. sınıfta iken teneffüste kağıttan tuzluk yapmıştım. bahçede arkadaşlarımla tuzlukla oynarken üst sınıflardan gözünün biri bembeyaz olan bir abi geldi. bende oynayabilir miyim bir kere dedi. o an nedendir bilmem hayır dedim. abinin üzüldüğünü fark etmiştim. büyük ihtimalle gözündeki rahatsızlıktan ötürü korktuğumu zannetti. çocukluk aklı işte yaptım bir hata. ama o gün bu gündür aklımdan çıkmaz. hep en büyük pişmanlığım olmuştur. keşke bir kere daha o abiyi görme şansım olsa. ondan bir kere özür dileyip tuzluk yapıp oynatabilsem.