bugün

hayalim yurt dışında pizza dağıtmak

koşullarını bilmiyorum, doğruya doğru. tek söyleyeceğim, şoförlerin daha büyük çoğunluğu trafik kurallarına uyduğu için daha güvenli yaşam, yaptırımlar kuvvetli olduğu için daha insancıl koşullarda çalışma, insanlar birbirinin hayatına burnunu sokmadığı için daha huzurlu olmak ve kendine ayırabildiğin daha uzun zaman ve maddi imkan varsa neden olmasın?

bundan 5 yıl önce sorsanız size neden vazgeçmemek gerektiğinden, neden uğraş vermek gerektiğinden bahsederdim. 5 yıl geçti, bir grup utanmaz toplumun bir kesimine aleni düşmanlık ederek ülke kaynaklarının adaletsiz dağıtımını yapıyor. şimdi ben neyi, kime, nasıl savunacağım? kendileri yiyip içecekler diye kendilerinden sonraki nesillerin hayatını kaydırdılar, böyle deyince yemediğin küfür kalmıyor. ama zaman geçip doğal akış gerçekleşince haklıymışsın bile diyemeyecekler, o zaman da haklı olmanın anlamı kalmayacak. ben hala mücadeleye devam derdim diyorum ama doğruya doğru, üniversiteden borçlu mezun olsam da borçları kapatamayacak gelirlere iş hayatına girmenin bile garanti olmadığı lanet bir piyasada gözümü açmadım ben.