bugün
- steven s power law13
- ups boobs beni favladı'ne yapmalıyım13
- okula gitmeden yüzlük karne alan afgan ve suriler17
- islamı tartışamamak9
- knowledge13
- evlenmeyenlerin seks yapmadan ölüp gitmesi11
- geniş kalçalı kadın ahlaklıdır19
- salda gölü'nün son hali11
- arda güler12
- arap olmak8
- atatürk kafir cumhuriyetini ilan etti11
- sözlükteki elit yazarlar18
- 18 haziran 2024 türkiye gürcistan maçı36
- ben bu yazıyı sana yazdım10
- memati1923'ün gelişiyle başlayan süreç14
- anın görüntüsü22
- rus sovyet düşmanı amerikancı kemalistler11
- kocam boşalacağı esnada geliyorum bacanak dedi16
- pegasus ta çalışan türk düşmanı keko8
- diamond tema39
- kimsenin saraca'nın doğum gününü kutlamaması21
- diyanetin türkleri araplara şikayet etmesi10
- kabataş yalanı9
- içsel yolculuk enerji frekans 69 bin lira19
- sözlüğün en iyi iki kadın yazarı15
- vladimir putin11
- diamond tema için yakalama kararı17
- türkiyeyi mülteci kampına dönüştüren abd14
- babalar günü14
- millet öğle yemeğine çıkarken yeni uyanan tipler9
- true bir martı olsa olacaklar9
- thusneldaa12
- saraca silsüpüroğlu15
- diamond tema'nın arnavutluğa kaçması9
- özge özacar'ın memeleri12
- gideon reid morgan jj16
- ülkesi savaştayken başka ülkede keyif süren kansız9
- çinliler her şeyi üretebiliyor türklerin neyi var23
- ne zaman evleneceksin diye soran akraba11
- oktay kaynarca'nın türkiyeliyim açıklaması22
- kayseri de atatürk heykeline baltalı saldırı13
- abber'ın ruh hastası olması26
- sevgiliyle aynı evde yaşamak8
- sözlükteki 11 yaşında yazar olması19
- buralarda dinsiz denen bir tarzan varmış17
- ne hissediyorsun8
- larisalisa12
- kurban eti dağıtmak mecburi mi12
işimden atıldığım bir dönemde, moralimi yüksek tutmak için internette tırım tırım bir şeyler okuyordum ve Perihan Mağden'in çok güzel bir yazısına denk geldim. Beni epey gazlamıştı.
"""Bir arkadaşım işten atıldı.
Genci bozmamalı!
Evet, insan, işten atılınca dünya -her ne hikmetse- başına yıkılır.
Dünyadan atılmış filan gibi hisseder, insan. 'Ben atıldım ve bundan öte dünya yok' gibi hisseder.
Ben valla, işten atıldım. ilk işimden.
Bir gazete ilanına müracaat edip de, yüzlerce kişinin arasından seçildiğim, bileğimin hakkıyla girdiğim yani ve pek de iyi yaptığım, yapabildiğim iLK iŞiMDEN atıldım.
Belki de insanın ilk işinden atılması, onu devasız bir güvensiz haline getirir.
Bir daha da ömrü billah hiçbir işe/iş ilişkisine/işin önemine/ devamlılığına önem vermemeye; kadir/kıymet bilmezliğe mahkûm eder: Bilemiyorum.
Ama bildiğim şu, o iğrenç işte iyiydim, başkalarından filan iyi olmak bir yanda, acayip iyiydim; ama KARI'nın teki işten atmak için beni tercih etti.
Zira uyumsuzdum. Uymuyordum.
Ben gerçi uyduğumu sanıyordum, uymak için aklımca ters takla atıyordum; hiçbir bok yaptığım yoktu, lamı cimi yok: Uyumsuzdum ve uymuyordum.
işte, işten atılmanız için en mühim neden budur.
Banallikler ittifakı, sizi daima 'Yangında ilk Bırakılacak' olarak, daha gözleri gözlerinize değdiği anda, belleyiverir.
iplemeyebilirdim. Genci bozmasına izin vermeyebilirdim.
O zaman gençtim ve istanbul çok daha güzeldi.
Kelebek taksitlerini ödemiyordum, yuvada çocuğum, ateşte yemeğim yoktu.
Ama ben ne yaptım?
Yıkıldım.
Resmen, eşekten düşmüş karpuza döndüm. Bin bir parçaya bölündüm.
Dünya başıma yıkıldı.
işte olduğum sürece de, bana yapmadık -benim o zaman okuyamadığım, kavrayamadığım- kancıklık, adilik, kıllık bırakmamış olan karıyı mesela, yıllarca bir kâbus figürü olarak düşlerimde ruhuma kullandırttım.
Siparişle değil, ama öyle.
Pısır pısır kuyruğum bacaklarımın arasında -gençlik kuyruğum- annemin evine sığındım.
Kıştı, ama annem yazlıktaydı.
Teselli bilmez günlerimi, öyle annemin kanatları altında, surat beş karış, geçirdim.
ite kaka.
Madem ki, ilk işimden kovulmuştum, bir nevi dünyalardan, normal dünya ihtimallerinden de dışarı itilmiştim: Bünye, kaldırmıyordu beni besbelli.
Daha benim bünyemin kaldırmadığı zamanlara çok vardı: Hayatta, yeniydim.
Annem kadar iş/güç iplemeyen biri, az bulunur.
Beni oyalama beşiklerinde salladı da, salladı: Yüzümden, üstümden düşen bin parça. Yürüyüşler, yemekler, uyku, uyku. Sağaltıcı Anne Limanı.
Sonra ne mi oldu?
iki ay sonra başka bir işteydim. Yine gazete ilanıyla.
O zaman Türkiye gazete ilanıyla işe girilecek kadar, imkânlı bir ülkeydi.
Sonra başka bir yere transfer oldum -falan ilan.
Şimdi toplam işşş yaşamı, normal insanlara kıyasla, yüz kızartacak ölçüde kısa biri için özür dilerim. Hakkım var yine de.
Zira kovulmak nedir, şak diye öğrendim.
Kovulmamak mı? Bilmemkimin damadı, kankisinin kızı, görümcesinin baldızı olmak faydalıdır mesela.
Ama en faydalısı bukalemun olmaktır.
Araziyle aynı rengi alıp, etliye sütlüye bulaşmamak.
Fark edilmeyecek denli sıradan olmak.
Onlar ne renk, ne şekil, ne haltsa ondan olmak.
Gaz gibi: kabının şekline dönüşmek. Uçucu olmak.
Ama kovuldun mu, ey okur? Gönül ilişkilerinde geçerli olan burda da, geçerli.
Sana uygun değilmiş. Sana göre değilmiş. Senin tutkunun harcı değilmiş. Zayıfmış.
Su katılmışmış. Pelteymiş.
Koyver gitsin. Hakikaten, üzülme.
Sana cuk oturan bir işi, tanrılar bir yerlerde, başına çorap şeklinde mutlaka örüyorlardır.
Beni dinle.
Sonbaharda parasızlık/güçsüzlük/sapsızlık, gençsen hiç de fena gitmeyebilir.
Gence gider yani. Kuyruğu dik tut.
Arşınla sokakları: karın içerde, gözler en gıcır gıcırından, kuyruk -mutlaka- havada.
Neşeli köpekler için umut, her köşe ağacın altında durmaktadır. Sonbaharda da."""
"""Bir arkadaşım işten atıldı.
Genci bozmamalı!
Evet, insan, işten atılınca dünya -her ne hikmetse- başına yıkılır.
Dünyadan atılmış filan gibi hisseder, insan. 'Ben atıldım ve bundan öte dünya yok' gibi hisseder.
Ben valla, işten atıldım. ilk işimden.
Bir gazete ilanına müracaat edip de, yüzlerce kişinin arasından seçildiğim, bileğimin hakkıyla girdiğim yani ve pek de iyi yaptığım, yapabildiğim iLK iŞiMDEN atıldım.
Belki de insanın ilk işinden atılması, onu devasız bir güvensiz haline getirir.
Bir daha da ömrü billah hiçbir işe/iş ilişkisine/işin önemine/ devamlılığına önem vermemeye; kadir/kıymet bilmezliğe mahkûm eder: Bilemiyorum.
Ama bildiğim şu, o iğrenç işte iyiydim, başkalarından filan iyi olmak bir yanda, acayip iyiydim; ama KARI'nın teki işten atmak için beni tercih etti.
Zira uyumsuzdum. Uymuyordum.
Ben gerçi uyduğumu sanıyordum, uymak için aklımca ters takla atıyordum; hiçbir bok yaptığım yoktu, lamı cimi yok: Uyumsuzdum ve uymuyordum.
işte, işten atılmanız için en mühim neden budur.
Banallikler ittifakı, sizi daima 'Yangında ilk Bırakılacak' olarak, daha gözleri gözlerinize değdiği anda, belleyiverir.
iplemeyebilirdim. Genci bozmasına izin vermeyebilirdim.
O zaman gençtim ve istanbul çok daha güzeldi.
Kelebek taksitlerini ödemiyordum, yuvada çocuğum, ateşte yemeğim yoktu.
Ama ben ne yaptım?
Yıkıldım.
Resmen, eşekten düşmüş karpuza döndüm. Bin bir parçaya bölündüm.
Dünya başıma yıkıldı.
işte olduğum sürece de, bana yapmadık -benim o zaman okuyamadığım, kavrayamadığım- kancıklık, adilik, kıllık bırakmamış olan karıyı mesela, yıllarca bir kâbus figürü olarak düşlerimde ruhuma kullandırttım.
Siparişle değil, ama öyle.
Pısır pısır kuyruğum bacaklarımın arasında -gençlik kuyruğum- annemin evine sığındım.
Kıştı, ama annem yazlıktaydı.
Teselli bilmez günlerimi, öyle annemin kanatları altında, surat beş karış, geçirdim.
ite kaka.
Madem ki, ilk işimden kovulmuştum, bir nevi dünyalardan, normal dünya ihtimallerinden de dışarı itilmiştim: Bünye, kaldırmıyordu beni besbelli.
Daha benim bünyemin kaldırmadığı zamanlara çok vardı: Hayatta, yeniydim.
Annem kadar iş/güç iplemeyen biri, az bulunur.
Beni oyalama beşiklerinde salladı da, salladı: Yüzümden, üstümden düşen bin parça. Yürüyüşler, yemekler, uyku, uyku. Sağaltıcı Anne Limanı.
Sonra ne mi oldu?
iki ay sonra başka bir işteydim. Yine gazete ilanıyla.
O zaman Türkiye gazete ilanıyla işe girilecek kadar, imkânlı bir ülkeydi.
Sonra başka bir yere transfer oldum -falan ilan.
Şimdi toplam işşş yaşamı, normal insanlara kıyasla, yüz kızartacak ölçüde kısa biri için özür dilerim. Hakkım var yine de.
Zira kovulmak nedir, şak diye öğrendim.
Kovulmamak mı? Bilmemkimin damadı, kankisinin kızı, görümcesinin baldızı olmak faydalıdır mesela.
Ama en faydalısı bukalemun olmaktır.
Araziyle aynı rengi alıp, etliye sütlüye bulaşmamak.
Fark edilmeyecek denli sıradan olmak.
Onlar ne renk, ne şekil, ne haltsa ondan olmak.
Gaz gibi: kabının şekline dönüşmek. Uçucu olmak.
Ama kovuldun mu, ey okur? Gönül ilişkilerinde geçerli olan burda da, geçerli.
Sana uygun değilmiş. Sana göre değilmiş. Senin tutkunun harcı değilmiş. Zayıfmış.
Su katılmışmış. Pelteymiş.
Koyver gitsin. Hakikaten, üzülme.
Sana cuk oturan bir işi, tanrılar bir yerlerde, başına çorap şeklinde mutlaka örüyorlardır.
Beni dinle.
Sonbaharda parasızlık/güçsüzlük/sapsızlık, gençsen hiç de fena gitmeyebilir.
Gence gider yani. Kuyruğu dik tut.
Arşınla sokakları: karın içerde, gözler en gıcır gıcırından, kuyruk -mutlaka- havada.
Neşeli köpekler için umut, her köşe ağacın altında durmaktadır. Sonbaharda da."""
güncel Önemli Başlıklar