bugün

2020

2020 yılbaşında bayağı soğuktu diye hatırlıyorum. o zaman da sanki korona konuşuyorlardı diye hatırlıyorum. sonra yarı yıl tatili olmuştu. ben kadıköy'e kitap almaya gidiyordum. üsküdar'a sıkça gidiyordum. şubat ayının üçünde mcdonalds'a gitmiştik. sonra korona pandemi ilan edilmeden birkaç gün önce korona'nin olduğunu öğrendim. sonra sınıfta dezenfekte oldu. sonra otobüse bindim, otobüste az kişi vardı. sonra bir gaziyle tanıştım otobüste. sonra korona pandemik ilan edildi. sonra ilk birkaç gün dışarıda olup sonra eve kapanmıştık. sonra karantina döneminde selalar okunuyordu. o zaman da gig TV videoları izliyordum. sonra zaman geçtikçe sıkılmıştım. sonra dışarıya maskeyle ve eldivenler ile ilk çıkmıştık. daha sonra sadece maskeyle çıkmaya başlamıştım. daha sonra yaz gelmişti. yaz da bir güneşli, bir yağmurlu, oldukça zorlu geçmişti. denizde yüzüyordum.bir keresinde denizin orda bir adama sarılma teklifi etmiştim. sonra adam istememişti. sonra adam arkadaşlarına söylemişti ve öğlenden sonra beni bulup tokat atmıştı. daha sonra duymamaya çalışmıştım ama zor gitti başımdan. sonra birkaç gün sonra beni gelirsen döveceğini söylemişti. ben de su fırlatmıştım. sonra beni dövmeye çalışacakken site komşusu bizi ayırmıştı fakat daha sonra şikayet etmiş. sonra okullar açılacak mı?, açılmayacak mı? hep bakardım. korona var zaten ve tabii olarak okullar açılmıyor. insanlar ölüyor. sonra irem ablamın senin hastan isimli şarkısı çıkmıştı. sonra o zamanlar sefa doğanay abimle tanıştım. sonra ara ara dışarı çıktık ve böylelikle o yıl da bitti.