bugün

eminem

selam canısı. biraz da buradan yazayım dedim. çok uzun kalamayacağım.

4 aydır sevdiğim herif beni çok üzdü. baya üzdü. baya ağlattı, ağladığımı duymasına rağmen üstüme daha çok geldi. ben bir iki kızdım, nefret ediyorum vs dedim ama yok... hala mal gibi sevmeye devam ediyorum. malım ben. cidden benim kafada tahtalar eksik. gidip nerede it, şerefsiz varsa onu bulup aşık oluyorum. ama bunlar var ya hep başta çok iyiler he. bu da öyleydi. bana karşı o kadar ilgili ve kibardı ki... gerçekten, bir insanı alttan aldıkça, ona ilgini gösterdikçe, pohpohladıkça ağzına sıçması işten değil. yine alttan alan ben oldum. çünkü aramızın kötü olmasına dayanamıyorum. ama hala ince bir soğukluk var. benim hiç suçum yok ama. gerçekten suçum yok. ben onun bir dediğini iki etmedim, hep yardımcı olmak istedim. hala da istiyorum. onun rahatlamasını, gülmesini, dinlenmesini o kadar çok istiyorum ki... kalbim hala kırıkmış şu an fark ettim. olsun, her zamanki gibi kendim tamir ederim kalbimi. gerçi tamir edebildiğimden şüpheliyim.

neyse işte eminem, seviyorum ya. valla seviyorum. çok seviyorum. ilk defa böyle söyleyebiliyorum. hiç söyleyemedim kimseye onu sevdiğimi. kendime bile söyleyemedim, çekindim, yok artık dedim. ama bu sevgi değilse ne?

umarım bir gün ona "tekrar" sarılabilirim...