27 mayıs 1960

Ara sıra düşünürüm...

Acaba amerikanizm mi sömürgecilik ve casusluk konusunda daha kahpe, yoksa birleşik krallık tipi emperyalizm mi?

Ben bugün, ihtilâlin yıl dönümünde konuya farklı bir yandan bakmak istiyorum.

Bilirsiniz... bu konu açıldığında insanımız yine ikiye bölünür. Bir taraf menderes şöyle büyük adamdı, fatin rüştü zorlu böyle büyük adamdı, demokrasi şehitleri vs. Diye yangın yapar.

Diğer taraf vatanı amerika’ya sattılar, demokrasiyi perişan ettiler, 6-7 eylül, kore savaşı, en demokratik anayasa falan uzar da gider...

Ben doğrusunu isterseniz asılan vekilleri, menderes’i, madanoğlu’nu falan tartışmakta şahsen artık fayda görmüyorum. Hele ki bu saatten sonra.

Ben esasında artık 28 şubat’ı falan konuşmanın da anlamı kalmadığını düşünüyorum.

Çünkü biz bazı şeyleri anlamak istemiyoruz. Onun ötesinde işimize geldiği gibi anlamayı seviyoruz.

Benim bu konuyla ilgili tek söyleyeceğim şey fakir bir memleket olmak, aç gözlü halklar, liderler, toplumlarla yaşamanın bedeli salt refahsız ve acı çekerek yaşamanın ötesinde amerikan ve ingiliz emperyalizmlerinin altında toplumunun, milletinin ezildiğini, ezdirildiğini ve hiçbir şey yapamamış olduğunun farkında olmaktır. Bu hep böyle olmuştur.

27 şubat’ta böyle olmuştur, 12 eylül’de böyle olmuştur, hep böyle olmuştur.

ikiye bölündüğümüz bir konu olduğunda bayılırız birbirimizi kıyasıya hırpalamaya.

Dediğim emperyalistler de Bizim birbirimizi öldürmemize bayılır, tesadüf değil.

Çünkü ancak böyle bölebilirler.

Bu kancıklar bu memleketin toprağını ve insanını böldükçe inek gibi sağarlar.

Şimdi bir düşünün...

Siz sağılmak mı istiyorsunuz? Yoksa insan gibi yaşamak mı?

Birimiz ak, birimiz bok dedikçe; Birimiz silaha, birimiz bıçağa davrandıkça daha çok böyle 27 mayıs olur.

inanın, ne bir yöneticinin, ne bir askerin, ne bir imamın canı en sıradan vatandaştan kıymetli değil. Bunlar biz varız diye ekmek yiyorlar. Biz olduğumuz için Onların bir hayatı var.

Bunu anladığımız gün ne 27 mayıs olur, ne 12 eylül olur, ne 15 temmuz olur.

Yok, biz daha inançlıyız, biz daha mantıklıyız, biz daha demokratız, biz daha sağcıyız, biz daha solcuyuz falan hesabına bölünüp çatışmakta ısrar edersek bize herkes eşek gibi semeri vurur. Bu da o günlerden biridir.

Hem dışardaki şerefsizler vurur, hem içerdeki insafsızlar vurur.

Biz birlik olmadıkça kimse bizi adam yerine koymaz. Buna millet olmak istiyoruz.

Bize en büyük kötülüğü edenler bu gerçeği unutturanlardır.