istanbul da yaşanmaz

daha dün aylar sonra ilk kez geldim istanbul'a.

Kadıköy-beşiktaş vapuruna bindim, saat 19.00 civarıydı. karşıya, bir arkadaşımın yanına geçiyordum. Nerden baksan 50-60 kişiydik, herkes ya telefonuna, ya da bilgisayarına odaklanmış bir şeylere bakıyordu. ben ise uzun uzun sadece denize baktım, belki de aylar sonra gelmenin güzel bir tarafıydı o. o yarım saatte her şeyi unuttum bir süreliğine. ardından karaköy'e geçtik, maç izledik, biraz da sohbet ettik. gece ise boğaza bakarak bolca çay içtim.

Kısaca, yasamayı bilmediğin bir şehir, sana zulüm gibi gelecektir. mutlu olmayi secmedigin zaman istanbul değil, neresi olursa olsun mutlu olamazsin, mutlu etmez seni.

Yarin vapura bindiginde telefonunu kapat, beşiktaş-karaköy arası biraz yürü, gece dışarı çık.. istanbul'u istanbul'lu gibi yaşama, özgür ol. bak o zaman istanbul'dan keyifli şehir yok.