sözlük yazarlarının itirafları

Biraz hayat şartları, biraz da kendi yaptığım salaklıklar yüzünden hayatım olduğu yerde sıkışıp kalmış gibi geliyor, buna izin verdiğim için elimden gelen gelmeyen her şey yüzünden kendime aşırı öfkeliyim, bunu kimseye anlatamıyorum, derdimi de, birkaç kişi haricinde sürekli genel geçer şeyler veya savuşturucu yanıtlar duydum durdum, bu yüzden de biraz aşırı bir tepki farkındayım ama en yakın arkadaşlarımdan birisiyle görüşmeyi kestim.
en yakın gördüğün birisinden bile herkes gibi muamele görmek koyuyor, sonra "neden her olaya aşırı tepki veriyorsun öfkelisin ?" oluyor ispanyolca konuşuyormuş gibi davranıldığı için olabilir mi sayın amına koduğum ? Sırf bu yüzden konuşmayı, cümle kurmayı unuttum resmen geriliyorum anksiyetem varmış gibi, belki de vardır bilemiyorum ama üzerime kabus gibi çöken suçluluk ve geç kalmışlık duygusunu atamıyorum.