bugün

fransızca

sebebini bilmiyorum ama en başta şahsım dahil var bu topraklarda bu dile ve ülkeye bir hayranlık. sanırım kapitülasyonlardan beri.

sultanahmet'te gezerken arkamdakilerin konuştuğu dil eğer fransızca ise şöyle bir dönüp bakmaktan alamıyorum kendimi. sonra kafamı yukarı kaldırıp iki siyahi adamı görünce hemen önüme dönüyorum.

haa! ama ülkemizdeki okullarının mezunları da, çalışanları da çok antipatik söylemeden edemeyeceğim. bir görüşmem olmuştu vaktiyle, yıllar geçti üstünden hala unutmam kadının kasıntılığını. galatasaray mezunlarının fransızca'larını beğenmiyorlar o derece. alman ekollü okullarda yok böyle bir kasıntılık mesela.

velhasılıkelam sinemasını ayrı, müziğini ayrı severim bu dilin efendim.