zeigarnik etkisi

Çökün. Yıllardır bazen aktif bir şekilde başa çıkamadığım bu zeigarnik denen illeti nasıl alt ettiğimi anlatılıyorum.

Yaklaşık 4 buçuk yıldır beni rahatsız eden bu durumun içindeyim. Tabi bu 4 buçuk yılın 4 buçuğunda da kafayı yemiş bir şekilde değildim. Arada aklıma geliyordu. Ama son zamanlarda iyice çığırından çıkıp saçma sapan işler yaparken bile düşünmeye ve kafa yormaya başladım. Bu kafa karşılıklılıklarım süreklilik kazanınca, bakınırken bu illetin bilimsel adını öğrendim (sanırım 6 ay kadar önce). Önce durumu kabullendim. Ama yine de epey rahatsız olunca nasıl kurtulabilirim diye bakınmaya başladım. Terapistler (bkz: boş sandalye tekniği) denen bir yöntem uyguluyorlarmış. Ama benim bu etkiden kurtulamama sebebim zaten karşı tarafın ne düşündüğünü bilmiyor oluşum olduğu için bu yöntem bana gelmedi. iyice delirmeye başlayınca dedim ben bu yöntemi kendi durumuma göre uyarlayayım. Boş sandalyeyi, bizzat karşı tarafın kendisiyle doldurdum. Söylemek istediklerimi söyledim ve sormak istediğim şeyleri sordum baya açık ve net bir şekilde. Aro kendisinden insaflı biriymiş, cevap verdi. Ben tabi baya şok oldum, yıkıldım gibi oldu. Ama ikna edildim kendisi tarafından. Tabi yine bazı şeyler bir yere varmadı ya da bitmedi ama en azından etki bitmiş oldu.