chester bennington

bütün gün mahalleyi in the end'e maruz bıraktığım zamanlarım geldi aklıma öldüğünü duyunca. lp çok iyi gruptu biz ortaokul-lise yıllarındayken. hala öyle mi bilmiyorum çünkü onları dinlemeyi bırakalı çok oldu. benim bu gruba karşı yumuşatan chester'ın muhteşem vokaliydi. gerek dövmeleri gerek sahne hakimiyeti gerekse de vokaline hayran olmamak elde değildi. ergenken kendine idol çok adam seçersin. benim de birkaç idolümden birisiydi chester aynı chris cornell, sevgili eniştem gibi.

önce chris cornell, sonra canım eniştem şimdi de chester gitti bu dünyadan. aynı yıl bir kaç ay arayla. çok üzgünüm. chris cornell'in doğum gününde intihar etmesini manidar buluyorum çünkü iyi arkadaşlardı. ne diyeyim. diğer tarafta gerçekten muhteşem bir rock ordusu oldu.