sosyal fobi ile yaşamak

Benim üç yıl boyunca yaptığım şey. Sonra yavaş yavaş aştım çok şükür. Ama Allah düşmanımın başına vermesin. Bir insanın en güzel zamanları olan ergenlik yıllarımı kabusa çevirdi. Öğretmenin sorduğu sorulara çok iyi bildiğim halde cevap veremezdim. Halbuki söyleyecek ne çok sözüm vardı. Hepsi bu sebepten içimde kaldı. Okuldan eve dönerdim ailemden bile sonsuz derecede çekindiğim için hemen uykuya yatardım. Hayatımın 1 koca yılını okulda kimse bana laf atmasın, getir götür işi vermesin, bir öğretmeni çağırmamı istemesin diye dua etmekle, okuldan sonrası da ailemden bile kaçmak için yorgan altlarına saklanmakla geçti. Cehennemin dünyaya inmiş versiyonu. Bir de şöyle bir dezavantajı var çektiklerini birine anlatıp nasıl kurtulabileceğini soranazsın. Onu da yapamazsın. Sen kendi kendini düzelttin düzelttin, düzeltemedin en son kendin de çekinip intihar edersin. Nietsche'nin dediği gibi " Ya çare sizsiniz ya da çaresizsiniz. "