rime of the ancient mariner

gelmiş geçmiş sevdiğim tek şiir olabilir, ilk defa bir anlam yükleyebildiğim şiirdir. iyi rüzgarlar estirdiğine inanılan albatros kuşunu öldüren yaşlı bir gemicinin lanetlenmesiyle alakalıdır. ölmek isteyen ama ölemeyen insanı anlatır. şu dizesi çok önemlidir "su, her yer su, içecek tek bir damla yok." kısacası yaşam bu adama göre bir cezadır. çaresizliği bu kadar güzel anlatan başka bir şiir bilmem. hatta başka bir şiir bilmem. ayrıca şarkısı da en sevdiğim şarkılardan birisidir.