insanları aşağılamak

eskiden çılgın boyutta yaptığım müthiş olaylardandır. zekayla övünmeyi hiç sevmem ama iyi analiz eder, insanların can alıcı noktalarından vurur, yetiştirdiğim can yakıcı komando kelimelerden oluşan nükleer patlama etkisi yapan cümlelerim, insanların paramparça olmasına sebep olurdu. o kadar çok gülerdim ve şaşkınlıkla derdim ki; nasıl bu kadar mutlu olabiliyorum, bu kadar mutlu olunabiliyor muymuş??
yıllar boyunca depoladığım ahlar ensemde birikti. kırdığım kalplerin kırıkları her yerimi sardı. hayat 180derece öyle bir döndü ki bir anda; tam 5yıl kadar süregelen yaşamadığım bela, felaket, üzüntü kalmadı. insanları üzmeyin, benim yaptığımı yapmayın. bedelini ağır ödüyorsunuz.