durdukça pembeleşen yeşil renkli fantastik ruj

bildim ben.

hani dışı tırtıklı, sarı renkte, sarı da değil bildiğin dore, sen çevirdikçe bu sarı kapağı yeşil renkli ruj döne döne çıkardı yukarı. öyle şimdikiler gibi ışıltılı falan da değildi tabii. mat, koyu bir yeşil. asker yeşili desen değil, zeytin yeşili desen hiç değil...

sürdün mü dudağa bir anda dudak pespembe olurdu. silmesi de kolay değildi hani. şimdinin çıkmayan rujları gibi yani. böyle diyeyim sen tahmin et artık.

eve gelen arkadaşlara hava atmak için birebirdi. zaten yeşil olduğunu gördüklerinde gözleri büyür, ağızları açılırdı. bir de sürdün mü dudağına bir hafta anlatırlardı orda burda. onlar da sürmek isteyip zıplarlardı oldukları yerde. her kapağını açıp çevirdiğinde kız çocuklarını heyecanlandıran bir güce sahipti kendisi.

bu arada hatırladım rengini. çimen yeşili gibiydi sanki.