yaşasın kahramansızlık

Yazıyı şöyle bitireyim. Toplumlarda ibn Haldun’un meşhur tezinde dediği gibi insanlara benzerler. Doğumları ve ölümleri olan insanlar diyor ya büyük düşünür... Çocuklukları, olgunlukları olan insanlar… Toplumlarda insanlar gibi büyümek istiyorsa çocukluk dönemlerindeki masallarda geçen kahramanları yüceltmeyi bırakmalı, insandan insana değişmeyen, doğru ve hakiki sistemler kurmalı. Yani geçici olana değil kalıcı olana; yalana değil gerçeğe dönmelidir. Birinin olağanüstü niteliklerine değil, yolun sağlam ve ulaştırıcılığına güvenmelidir.
Yani efendim bu kadar sözün kısası dünyayı algılaması eksik, bir kahramana muhtaç olan çocukluğu bırakmalı, kahramanlara ihtiyaç duymayan( kabul edelim normal şartlar kahraman gerektirmez) büyümeyi sağlayalım.