ölümden korkmak

kendi acıma katlanabilirim ama insanlar ölüyor, tanımadığım insanlar ölüyor. her ay neredeyse 30, 30 gidiyoruz. sıra bizede gelicektir. bu kadar acı yetmiyormuş gibi herkes birbirine hakaret, kendisinden olmayanı hor görme, bencillik insanların kalplerine yapışmış. sözlüklerde bile acayip bir ötekileştirme var kimse kendinden olmayana tahammül edemiyor. ölüyoruz lan ölüyoruz. şu küçük bedenlerimizin icinde arzularımız bile koca dünyaya sığmıyor. Otobüse sabah bindiğimde herkesin surat beş karış insanlar sanki mecburiyetten yaşıyor. Ölümden korkmak mı, bu ülkede doğanlar zaten bedelini ölümle ödüyor neyin korkusu bekliyoruz işte sıramızı. Her geçen gün biraz daha
eriyoruz.