bugün

ağlamak istemeyip ağlamak

kalabalık bir yerde başa gelir ise inadına ağlamaya başlarsınız, sıkmaya çalıştıkça..
belediye otobüsünde başıma gelmişti. kendimi uzunca bir süredir tutuyordum, eve gidince ağlayacaktım. lakin gözyaşlarım çok sabırsızdılar. etraftakilere sezdirmeden siliyordum onları, daha doğrusu öyle zannediyordum ki yanımdaki genç kız hiç bir şey söylemeden bana bir selpak uzattığında artık gizlemeye gerek olmadığını farkettim.
sonrasında bir yabancının hassasiyetiyle iyice duygusallaşmak, gözyaşlarının daha süratle vücudu terk edişi.. *