nabi

şöyle bir gazeli vardır:

bezm i safaya sâgar ı sahbâ gelür gider
güya ki cezr ü medd ile derya gelür gider

açıldığın haber verir ağyara gül gibi
daim bize nesîm i sebük-pa gelür gider

olmaz yine marîz-i mahabbet şifâ-pezîr
rûy-i zemine bir dahi isa gelür gider

sultan-ı gam nişîmen idelden derûnumu
sahrâ-yi kalbe leşker-i sevda gelür gider

bir gün demez o şûh ki âyâ muradı ne
çokdan bu kûya nâbi-i şeydâ gelür gider
.....................................

eğlence ortamına şarap kadehi gelir gider
sanki med cezir ile deniz gelir gider (kadeh denize benzetilmiş, dolu gelip boş gidiyor hem)

gül gibi açıldığında başkalarına haber veren
ayağının hafif rüzgarı daim gelip gider

aşk hastası hala şifa bulamaz da
yeryüzüne bir daha isa gelip gider

gam sultanı karargah ettiğinden beri içimi
kalp çölüme sevda askerleri gelip gider

o hoş kız bir gün demez "acaba muradı ne?"
çılgın nabi bu dünyadan bilinmeze gelip gider