gecenin şiiri

gök yırtılır damla damla
duraklar kimsesiz
kimsesizliği yakalamaya çalışır
bir deli ve sokak köpekleri

kediler kuytularda
göğün yüzü asık
turgut asmış kendini durağa
uyar aklı şeytanın insana

şiirler yarım yamalak
çocukların ardından ağlayan
yemek artıkları kadar yarım
sahi en son ne zaman doyduk
tıka basa sevmelerin sofrasında

yer yerinden oynar
ağaçlar yürür koşar
gün gelir devran döner
kürkçü dükkanı tilkiye mezar olur

ey mazi ve ey kökleri kopmuş ati
geleceksen gece karanlığında gel
gök yüzünün gök mavisini sök de gel
artık kaldırıp başımı bulutlara bakamam

Volkan Ateş