bugün

5 mayıs 1996 trabzonspor fenerbahçe maçı

sözün bittiği yer!

şimdilerde trabzonsporun maçlarını izlemeyen(izleyemeyen) ben-ki o dönem heyecanım farklıydı(babamın apartman boyunda yaptıracağı trabzonspor bayrağının ölçülerini hesap ederdim) mıh gibi aklıma çakılı maç!

aradan tam 12 sene geçti! midemin bulanmasına ve başımın dönmesine sebep sen değilsin eyy kaçıncını içtiğimi bilemediğim efes!
bide üstüne şu mektup;

Birini daha soracağım sana Kazım;

1996 yılında 12 yaşındayken şampiyonluğu kaçırdığımız için kendini incir ağacına asan Göreleli delikanlı şehidimiz Mehmet Dalmanı gördün mü. Mutlaka cennette karşılaşmışsındır. Ne yapıyor Memedim? iyi mi? Büyümüş mü Kazım? O Trabzon şivesi ile yanına gelip sana o soruyu sordu mu? Ona acı haberi verdin mi Kazım?

Memedim 22 yıl oldu ve Trabzonspor hala şampiyon olamadı dedin mi ona? Söylemeseydin keşke. Dayanamaz Memedin yüreği. Bir kez daha yıkılmasın o küçük dünyası.

Sarıldın mı ona sıkıca? Daha çok küçük o Kazım.. Sıkı sarıl ona.Hiç bırakma. Kimsesi yok orda Memedin. Onu ilk kez Trabzonspor maçına getiren babasını çok özlemiştir şimdi. Babalar gününde sarıldın mı ona? Sana hediye almak isterdi ama parası yoktur ki orada Memedin. Olsaydı eğer bil ki son kuruşuna kadar paraya kıyıp sana bir kaşkol alırdı. En güzel bordo-mavi duyguyla örülmüş.

Orada da havalar Karadeniz dağlarındaki gibi soğuk mudur mu acaba? Havalar soğuyunca sıkı sarıl ona Kazım. Senin yanında götürdüğün bordo-mavi çubuklu formayı ona ver. Daha çok küçük o. üşümesin Memedim. Sen de bilirsin o forma sıcak tutar adamı. Çoooook sıcak

Koynunda uyut onu. Hopaya giderken Zigana dağlarına bakan gözlerinle bak ona. Trabzonspor diye bağıran dudaklarınla öp onu. Söyle ona: Memedim, 22 yıl oldu şampiyon olamadık. ama şampiyonluk için uşaklar hala uğraşıyor.

Bir de Kazım

Trabzon maçını izleyenler arasında Trabzon 100-0 yenilse bile televizyona en yakın oturan, en çok çay içen, en çok bağıran ve lakabı Kama Yılmaz olan birini görürsen bil ki o da benim babamdır. Senin gibi onu da kanser aldı bizden. Bir bayram sabahı Memedi de yanına alıp benim için babama bir kez sarılır mısın ve söyler misin ona: Yılmaz Amca oğlun evlendi. 20 gün önce de kızı oldu.ve kızına senin doğduğun köyün adı Alona yı vermişler. Babası Alonanın kulağına ezan okuduktan sonra Şampiyon Trabzon diye seslenmiş.demeyi de unutma emi....

Memede sıkı sarıl. O daha çok küçüktür. Söz. Şampiyonluk kupasını alınca bir senin bir de Memedin mezarına getireceğiz. Değil 22 yıl, bin yıl beklesek dahi.....

(bkz: #2005245)