sözlük yazarlarının itirafları

her şey günlük rutininde ilerliyordu, ofise geldim, ramazan olmasından mütevellit kahvemi söyleyemedim,

gece çok güzel uyudum fakat Kafein elektrikli Cezve eksiliği vesair hafif ölçüde gerginlik var yani.

gece vardiyası mühendisi içeri giriyor,

- abi, gece formeni ile kavga ettik, ben mühendisim abi ya buraya gel dedim de gelmedi ya?!

dayanamayıp sordum, sen dedim mühendissin, peki o kim?

- düz işçi, dedi.

bende amiyane tabirle film koptu tabi.

bu tabiri oldum olası sevmem, meslek adı beden işçisi'dir ve bu tabirin dahi kullanılması da hoş değildir şahsi kanaatimce.

hegel'in efendi/köle anlatısında olduğu gibi, köle burada efendinin düşüncesini ithal etmiş ve karşıt bir milliyetçilik üretmiştir.

bu 'mühendis' arkadaşa, ne acıdır ki tüm ofislerden duyulacak şekilde, çık dışarı mühendis! diye bağırıverdim.

inanır mısın, üzerimde ne sinir kaldı, ne stres.

en ufak meziyet ve sahip oluşların yanılsamasını dev aynasında seyreden, ünvan kullanan insanları sevemiyorum.

hülasa, insan varolduğu sürece sosyal ilişkiler sosyal fobi, bu ilişkiler var olduğu sürece dogmatik ben merkeziyetci ideal megaloman, merkezde yer alan güçlüler ve dolayısıyla ilkel duygular olacaktır.

çektiğim küçük fotoğraf bu.

kibir ve gurur üzerine.