anne kalbim acıyor

zamanın götürdüğü acının zamanla dönüp dolaşıp bünyeyi sarması sonucu söylenen sözdür, dert yanmadır. vakti zamanında bir çift yeşil göze aşık olmuştum. önceleri beni arkadaş görürdü gözleri bilirdim ta ki bir akşam çam ağaçlarının altında havuz kenarında oturana dek. ay hiç o kadar güzel parlamamıştı. sevdiğimin gözleri de. ilk orada, o akşam söylemişti sevdiğini. hiç olmadığı kadar kızardım galiba. ağlamak istemiştim çok iyi hatırlıyorum. büyüdü sevgimiz. en güzel tonlara bürünerek baktı o güzel yeşil gözleri. nasıl da katı görünürdü oysa bir başkasına? derken bu hikayeyi en güzel sonla bitirmek ve yeni bir hikayeye başlamak istedik. evlenmek istediğimizi söyledik ailelerimize. onun ailesi kararımıza saygı göstermişti. bizde durum iç açıcı olmadı. sevgimizi, hayallerimizi mezhep ayrılığı nedeniyle idam etmeye karar verdiler. ne yaptıysak, ne konuştuysak olmadı. ailemi bırakmaya gönlüm hiç razı olmadı. gözü yaşlı sevdamı terkettim. kırılan hayallerim kalbime battı, kalbim kanadı.
çok yakınındayım şimdi. elimi uzatsam dokunabilirim, başımı kaldırsam o yemyeşil gözlerini görebilirim. elimi kalbine koysam benim için ne denli hızlı atan kalbi olduğunu anlarım. böyle düşünceler kafamdan geçerken gözyaşları içinde söylemek istediğim cümledir anne kalbim acıyor.