dağdaki çobanla benim oyum bir mi

insanları kategorize ettiği için oldukça riskli bir cümledir. ancak linç edilmeyeceksem söyleyeyim, okumuş kesim ve okumamış kesimin oyunun aynı değerde olması şu anki gibi durumlara yol açabiliyor işte. bu dağdaki çoban meselesi değil. cahil insanla bilinçli, vizyonlu insan meselesi. bilinç olduktan sonra çoban, çiftçi fark etmez. beynini kullanmadıktan sonra doktor mühendis de fark etmez -genelde kullanıyorlar gerçi ama neyse-. ancak herkesin oyunun bir olması eşitlik sadece, adalet değil. bunun bir çözümü var mı peki, yok. tek çözümü cumhuriyete yakışan kafalar yetişirilmesi.