kan aldırma fobisi

hayat mahvedecek fobilerdendir. cidden. bi yerinizde ağrınız sızınız var olsa bile doktor "kan tahlili" dediği anda ağrınızı sızınızı unutursunuz o anda kan tahlilinden sonraki evreleri düşünür. aslında kan aldırmak büyük bi iğne ile yapılan aşı ile aynı acıyı gösterir. çok fazla acımaz. uzun süreli cimcirmek gibi düşünebiliriz.

paşa paşa gidersiniz oturursunuz koltuğa. hemşire sürekli rahat olmanızı söyler ama rahat gibi görünsenizde kalbiniz çok hızlı atmaktadır. heyecandan elleriniz titrer istemesinizde kolunuzu uzatırsınız. dişlerinizi sıkarsınız. o anda gerçekleşen bu olaylar yavaşlatılmış film edası verir. bi türlü bitmez. iğneye bakmamaya çalışırsınız. en sonunda alkolü sürer ve yavaşça iğneyi sokar. iyi bi hemşireyse çok dikkatli bakar ama kötüyse hem damarı bulamaz batırır çıkarır batırır çıkarır damarı bulmak için uğraşır en sonunda bulur ve hiç beklemeden çat diye yapıştırır iğneyi. allahıma şükür daha denk gelmedi kötü hemşire ama çevremden duyduğum söylemler bu şekilde. en sonunda iş biter ve pamuğu sıkıştırır bastırmanızı söyler. aileniz, arkadaşınız, yakınınız vs tek geldiyseniz hemşire kolunuza girerek dışarı çıkartır. kan aldıktan hemen sonra bişey olmaz ama ayağa kalktığınızda yavaşça kararır etraf, sesler yankılanmaya başlar, ya bayılırsınız ya da bi yere oturursunuz götünüze kadar terlemiş olursunuz, yüzünüz sapsarı olur ve buz kesilirsiniz. 2-3 dakika sonra kendinize gelirsiniz. 10 dakka geçsede kan alınan yere bakamazsınız. en sonunda bakarsınız ufak bi yer sadece. bunların hepsi olup bittiği için mutlu olursunuz. bi kaç saat sonunda kolunuzun ağrısını falan hissetmezsiniz.

serum bağlatmak mı kan aldırma mı deseler serum bağlatmak derim. bu kadar acıtmıyor ve sonrasında bunun kadar etkileri yok.