yazarların en beceriksiz olduğu konular

aşık olmaktır. sanırım hayatım boyunca da beceremeyeceğim çoğu insan gibi... çok seversin o sevmez, o çok sever fakat sen bu sefer ona bir türlü ısınamazsın, her şey güzel gidiyordur ortalık bir anda yerle bir olur ne olduğunu anlamadan, sabah bir uyanmışsın çekip gitmiştir sebebini bilmeden; kendini buna alıştırırsın, zamana bırakırsın... bu sefer buldum kesinlikle doğru kişi dersin fakat sadece senin gözünü boyamıştır; gerçek hayatta aslında senin sevdiğin kişi değildir, doğru yer olur doğru zaman olmaz, doğru zaman olur doğru yer olmaz, doğru kişi olur yanlış zaman yanlış yer olur vs. bu böyle uzar gider...

kısacası şu hayatta hedeflerimin peşinden hep koştum fakat bir aşık olmayı beceremedim.

sahi bunlar artık bize doğal gelmiyor mu zaten, aşk bu kadar basit bir olgu olsaydı adına bu kadar şiirler,şarkılar yazılır mıydı?

edit: imla.