bugün

frigo

neredeyse sinema bileti kadar pahalı çikolata. ya da ben çocukken öyleydi bilmiyorum. o zamanlar abiler önlerinde tezgahları sinema salonunda gezerek satarlardı bunlardan. "patlamış mısır, frigo, kola!" diye bağırırlardı. film araları ve filmin başlamadan önceki birkaç dakikası onların ekmek kapısıydı. ama tabii senede en fazla dört kere sinemaya giderdik o zaman, frigo falan neyimize. şimdi az buçuk götü toparladığımdan beri ayda en az bir kere filme gidiyorum, ama nedense frigo konusunda hala çekincelerim var. cebimde bok gibi para olsa da o çikolatalı dondurmaya benzeyen şeye 7 lira vermek gelmiyor içimden. ruhum fakir galiba.