bugün

uzatilan eli sikmayan turbanli bayan

düğünümde rastladığım eleman. üstelik akraba sayılırız uzaklardan.

baktım kalkıyorlar bunlar. enişteye "abi görüşmek üzere" dedik, öpüşüp helallaştık. "abla teşekkür ederim geldiğiniz için" diye elimi uzattım, aman allahım. elimin boşlukta asılı kalmasını geçtim, "hıh çok beklersin" tarzında bir omuz silkme ile karşılaştım.

ulan bütün içtenliğim ve yaşına olan hürmetimle elini sıkacaktım. ne gerek var anasını satayım düğünümde beni germeye.

suudi yasalarına göre de evlenmedik. eee sorun ne? ulan düğünümde seni gördüm ya uzak dur benden. akrabaymış. uzak ol.

ileri görüşlü edit : imam nikahı da kıydık koçlar dert etmeyin. maksat ne derece cahil olduğumuzu bilmek. ben elini sıksaydım hanım ablanın, şehvet içinde yüzüyor olmayacaktım. aşın ulan biraz kendinizi.