bugün

ucan balonu kacirmak

hayat boyunca yaşanacak sayısız hayalkırıklıklarına çocukken atılan ilk alıştırma adımı gibidir...

sahip olmak istenilen kıldan-tüyden nesneler, çocuklar için dünyanın en önemli şeyidir o an için...uçan balon da bu ehemmiyetle alınır, anne ya da baba tarafından çocuğun koluna bağlanırdı...çocuk, kolunun ucundaki ipte salınan balona baka baka, muzaffer bir komutan edasıyla yürümektedir..anne ya da babanın, bağlama işlemine gerekli özeni göstermemiş olması ya da çocuğun kolundaki düğümle sık sık oynaması gibi nedenlerle ip çözülür ve o an için çocuğun en önemli varlığı olan balon, ağır ağır süzülmeye başlardı gökyüzüne doğru..ağlamaklı bir yüzle bakakalırdı çocuk, mutluluğunun uzaklaşıp-gidişine...