ateistlerin dini dindarlardan iyi bilmesi

oran üzerinden araştırılınca yerinde olduğu görülen tespit. ama genelleme olduğundan mütevellit çok da sicak bakamadim açikçasi, yani ne müslümanlar var ki hem dini çok iyi bilir, ama ayni zamanda elestiredebilir ve müslüman olarak inanmaya devam eder. ama bu genelleme benim için dogrudur büyük oranda. ben ateistim (ilk defa açikliyorum). ve ateist oldugumu yakin arkadaslarim disinda hicbir akrabam, ailem yada çok yakin olmadigim arkadaslarim bilmiyor. söyleyemiyorum. mahalle baskisi bu isin bir kismi. ama o kadar da ödüm patlamiyor mahalle baskisindan. asil derdim bir yerden ana-babamin kulagina gidebilecek olmasi. çok üzülürler duyarsalar benim allahi reddettigimi, dinsiz oldugumu. o yüzden çok fazla bilinsin istemem. çünkü benim ailem çok dincidir, hani yobazdir olarak degil. dinlerine çok baglidirlar ve çok inanirlar. ama hükümeti yada onlarin dayattigi din baskisini falan da sevmezler. hani kendi halinde dinibütün insanlardir diyebiliriz. e bu yüzden benim çocukluk yazlarim kuran kurslarinda gecti. çok da iyi ögrendim. bir kac kere hatmettim. hem arapça hem türkçe. arapca bilmem ama, kurani indigi dilde okumak sevaptir dendigi icin bize onu da okurdum hep, türkcesiyle paralel. e dualar desen, hala bilirim bütün namaz dualarini ve önemli sureleri (ayetel kürsi, yasin, bakara son 3 ayet gibi). peygamberin hayati, hadisler vs desen onlar da baya var bende. ben 16-17 yasima kadar bu sekilde büyüdüm. 5 vakit de kilardim namazimi, aksattim mi kazami da kilardim üstelik. orucumu tam tutmusumdur, inandigim müddet boyunca. hala ramazanda ailemin yaninda isem arada derede tutmaya özen gösteririm onlarin gönlü hos olsun diye. zekatimi her sene aksatmadan veririm (sacma bulmama ragmen ailem bizim çocuk kafir oldu demesin üzülmesin diye, yoksa yilda 1 kez verilen birseyin hic kimseye faydasi olmadigi konusunda düsüncelerimi dile getiririm ailemin yaninda ve zaten onun disinda da yardimlarim olur insanlara, ayda 1-2 kere). anlayacaginiz dini gereklilikleri yerine getirdim, imanin da, islamin da. hala ortalama müslümanim diyen biri kadar dini gereklilik yerine getiririm. bazilariniz ikiyüzlüsün diyebilir, desinler önemli degil. ben ailemi taniyorum ve onlari ne olurlarsa olsunlar seviyorum. onlari kirmak, üzmek hayatta en son isteyecegim seydir. ya da senin icinde hala allah korkusu kalmis diyenler olabilir. yok benim icimde ne senin ne baskasinin yaraticisina karsi bir korku yok. benim tek korkum var o da insanlara zarar vermek. onun disinda hiçlik. nerde kalmistim? dini de ortalama gecinen bir müslümandan çok daha iyi bilirim, çok okudum çünkü. sadece müslümanligi degil, dünya üzerindeki bütün ilahi-ilahi olmayan dinleri okumaya ögrenmeye çalistim. bazilarini ögrendim de. bunu yaparken hep sorguladim. ama çok sorguladim. çünkü çok sıkı bir dini egitimden geçmis, çocukluk çaglarinda gözü kapatilmis birinden bu tür seylere hemen adapte olmasi beklenemez. sorguladiklarim bana kalsin. ama en sonundan bütün bu süreclerin sonunda bilim dünyasina attim kendimi ve yaklasik 10 senedir bilimle ugrasiyorum. hatta 14 diyelim. ve bilim isin icine girince isler daha bir kolaylasti. çünkü sorgulama ve arastirma yöntemlerini ögrendim. sadece türk kaynaklarla degil, yabanci kaynaklarla da yürüttüm bütün arastirmalarimi. ve son bir kac senedir (4-5) saglam bir ateistim, saglam derken bir daha hicbir dine geri dönmeyecek sekilde. iste tam olarak bu yüzdendir ki önermeye katiliyorum. ama degisik bir acidan. dini, dinleri bilmeyen inanci ve yaraticiyi tam anlamiyla reddedemez. iste böyle sözlük, bazilari hiç begenmeyecek olsa da yazdiklarimi ben kisisel tecrübelerimi paylasayim dedim. saglicakla.