gölge oyunu

geçen gece, yine kör bir saatte izlediğim film. kardeşim, en az beş kere izlemişim, kumru'ya en az 43 kere aşık olmuşum, şener şen'e yüzlerce kez gülmüşüm ama hala izliyorum. denk geldiğimde kanalı değiştirsem, sevgilime ihanet etmiş gibi hissedeceğim kendimi, biliyorum. dostluğu da arkadaşlığı da insanlığı da, muhsin bey'in yanına karabiberler'i katıp aramaya koyuluyorum. velhasıl bu filmi seviyorum.
ayrıca yıllarca emel sayın'ın ellerini mükemmel eller diye türk halkına yutturan insanlara da iki çift lafım var; efendiler, kumru büyükhanım'ın şakaklarını okşayarak masaj yaparken ekrandaki ellerden hiç utanmadınız mı? ya da kumru ellerini birleştirip güvercin yaparken çoluğunuzun çocuğunuzun yüzüne nasıl baktınız? evet efendim larissa bilmemneova fantastik bir insan. eliyle koluyla, minik dudaklı gülümsemesiyle. sabah sabah aklıma geldi bak gene.