şehirle beraber geçmişi terk etmek

6 sene önce verdiğim karar. o gün bu gündür de gitmedim eski şehrime, bir kere bile uğramadım.

peki sonuçları neler? şimdi burda bir hayatım var evet. ilk yıllardaki gibi taşını, toprağını, sokaklarını, parklarını özlemiyorum o da doğru. şehri terk etmede son derece başarılı olduğumu söyleyebilirim, hani ev adresin neydi desen düşünürüm belki.

gelelim ikinci bölüme: geçmişi terk etmek. işte ne kadar uğraştımsa da onu beceremedim. tedavi gördüm, ilaçlar kullandım. bazen aylarca "yeni ben" olarak gezindim etrafta. sonra gün geldi, bir anda, hatta en mutlu anımda baştan aşağı titredim. sabahına eski ben olarak uyandım.

şu an mutluyum diyebilirim. öyle ya da böyle yaşayıp gidiyorum. ama şimdi 6 sene öncesine dönsem asla terk etmem şehrimi. acılarımdan kaçmaya çalıştıkça onlara saplandım ben. eski evimde otururum yine. babaannemle sohpet ederim akşamları. o erkenden uyuyunca gizlice kaçarım evden. belki yine ağlarım bazı geceler, ama kendi günahımı şehre verip taşınmam.

gelen bir kaç mesajdan sonra edit: tabi ki evden kaçmadım, ailemle de görüşüyorum. sadece bazı olaylardan sonra şehirden taşındım.