bugün
- dinsiz olmakla övünen yavşak13
- 2024 yerel seçimleri13
- en iyi çikolatalı gofret markası8
- manyak olmaya karar verdim22
- bir sözlük kızını sahiplenmek15
- kadınlar beni neden hep reddediyor14
- iftara davet edilecek sözlük yazarları16
- laftan anlamaz sözlük yazarları9
- kastamonu da kafasına ampul takıran akp'li genç13
- icardi190536
- hazreti meryem olduğunu iddia eden kadın26
- kuresel ikinma'nın artık eskisi kadar yazmaması9
- et fiyatlarının insanları çıldırtmıyor oluşu8
- ideal erkek fiziği anketi30
- karabük11
- akp'ye oy vermeyen emekli şerefsizdir23
- pompanın en cok döndüğü 5 üniversite10
- osideusu kıskanan yazarlar10
- turgut altınok13
- ideal kadın vücudu anketi16
- yazarların 2010lu yıllarda en sevdiği 3 yıl18
- imamoğlu'nun kirli rant ağı deşifre oldu9
- hollanda da ineğe hallenen gurbetçi12
- anın görüntüsü8
- 26 mart 2024 cübbeli ahmet'in kalp krizi geçirmesi20
- rockefeller ailesi vs rothschild ailesi12
- akape seçmeni8
- mental bozuluğu olan yazarlar sıralı tam liste21
- bir sözlük erkeğini öpmek10
- pazarda yerden sebze toplayan emekli15
- tuborg10
- sahurdayız uludağ sözlük14
- her sabah güler yüzle uyanan insan16
- kafanın içindeki sürekli konuşan ses16
- tedavisi bulunamayan hastalıklar15
- emekliler ek iş yapsınlar diyen mhp'li vekil22
- dondurmalı irmik helvası9
- belediye başkan adayıyla tokalaşmak10
- tarafıma az önce gelen moral bozucu mesaj8
- evlenirseniz çocuk yapar mısınız9
- çin medeniyetin yeni kıblesidir13
- güzel bir kıza iltifat etmek17
- oyumuzu neye göre veriyoruz14
- taliban dış işleri bakanlığı ofisi fotoğrafı11
- murat kurum19
- zenci bir kız evinize gelse naparsınız18
- fenerbahçeye verilen hissiyatımsı penaltı15
- karabük üniversitesi12
- en ilginç kadın isimleri12
- polat kalafat8
imkansızdır. mutlaka soluk bir anı bilinçaltına saklanır da, alakasız bir günde güneşli öğle sonralarını hatırlatır terkedilen şehrin. ağlamak düşer insanın payına.
şehri terk ettim, geçmişim beni kaybetti
şehri özledim, geçmişimde beni özlemiş.
şehri özledim, geçmişimde beni özlemiş.
"bir insanı bir kente bağlayan anılarıdır" gerçeğinden hareketle mümkün olmayan durumdur.
aslında böyle bişi yoktur. insan sadece şehir değiştirmekle geçmişini arkasında bırakacağını düşünür ama yanılır çünkü değişen sadece şehir ve insanlardır, tek farkda yeni yaşamaya başladığın şehirdeki insanların onun kim olduğundan ve geçmişinden haberleri olmamasıdır, halbuki geçmişi insanın peşini hiçbir zaman bırakmaz, o nereye giderse oda paşinden takılır gelir.
geçmişten kaçılmaz, hele ki unutmaya çalıştığın şey bir acıysa şayet; senden önce gider yerleşir yeni şehrine. gidince bir bakarsın kurulmuş baş köşeye...
(bkz: aşk acısı)
(bkz: ayrılık acısı)
(bkz: kalp yarası)
vs.
(bkz: aşk acısı)
(bkz: ayrılık acısı)
(bkz: kalp yarası)
vs.
6 sene önce verdiğim karar. o gün bu gündür de gitmedim eski şehrime, bir kere bile uğramadım.
peki sonuçları neler? şimdi burda bir hayatım var evet. ilk yıllardaki gibi taşını, toprağını, sokaklarını, parklarını özlemiyorum o da doğru. şehri terk etmede son derece başarılı olduğumu söyleyebilirim, hani ev adresin neydi desen düşünürüm belki.
gelelim ikinci bölüme: geçmişi terk etmek. işte ne kadar uğraştımsa da onu beceremedim. tedavi gördüm, ilaçlar kullandım. bazen aylarca "yeni ben" olarak gezindim etrafta. sonra gün geldi, bir anda, hatta en mutlu anımda baştan aşağı titredim. sabahına eski ben olarak uyandım.
şu an mutluyum diyebilirim. öyle ya da böyle yaşayıp gidiyorum. ama şimdi 6 sene öncesine dönsem asla terk etmem şehrimi. acılarımdan kaçmaya çalıştıkça onlara saplandım ben. eski evimde otururum yine. babaannemle sohpet ederim akşamları. o erkenden uyuyunca gizlice kaçarım evden. belki yine ağlarım bazı geceler, ama kendi günahımı şehre verip taşınmam.
gelen bir kaç mesajdan sonra edit: tabi ki evden kaçmadım, ailemle de görüşüyorum. sadece bazı olaylardan sonra şehirden taşındım.
peki sonuçları neler? şimdi burda bir hayatım var evet. ilk yıllardaki gibi taşını, toprağını, sokaklarını, parklarını özlemiyorum o da doğru. şehri terk etmede son derece başarılı olduğumu söyleyebilirim, hani ev adresin neydi desen düşünürüm belki.
gelelim ikinci bölüme: geçmişi terk etmek. işte ne kadar uğraştımsa da onu beceremedim. tedavi gördüm, ilaçlar kullandım. bazen aylarca "yeni ben" olarak gezindim etrafta. sonra gün geldi, bir anda, hatta en mutlu anımda baştan aşağı titredim. sabahına eski ben olarak uyandım.
şu an mutluyum diyebilirim. öyle ya da böyle yaşayıp gidiyorum. ama şimdi 6 sene öncesine dönsem asla terk etmem şehrimi. acılarımdan kaçmaya çalıştıkça onlara saplandım ben. eski evimde otururum yine. babaannemle sohpet ederim akşamları. o erkenden uyuyunca gizlice kaçarım evden. belki yine ağlarım bazı geceler, ama kendi günahımı şehre verip taşınmam.
gelen bir kaç mesajdan sonra edit: tabi ki evden kaçmadım, ailemle de görüşüyorum. sadece bazı olaylardan sonra şehirden taşındım.
(bkz: bu şehir) (bkz: ezginin günlüğü)
gerçekten hayatta yeni bir sayfa açmaktır.
güncel Önemli Başlıklar