ben bu yazıyı kendime yazdım

yaşamımın bu noktaya nasıl geldiğini hiç anlamadım. ben hep doğru ve düzgün olan şeyleri yapmaya çalıştım demek ki yanlış yolu izlemişim bu saatten sonra doğru yolu bulacak kadar zamanım da yok sağlık olsun. aslında bu yapılan tercihlerle ilgili değil biraz da kader meselesi. karşıma hiç doğru insanın çıkmamasında benim suçum çok fazla yok. benim suçum inanmak kendimi onlara fazla kaptırmak, onlarında benim iyiliğimi düşünebileceğini sanmak. kendimi dış dünyaya karşı çok güçlü hissettiğim zamanlar da herşeyin üstüste gelmesiyle katre katre azaldı. artık inanıyorum ki önceki hayatım da bir yerlerde halka veresiyeyle ekmek satmayan nemrut bakkalın tekiydim o yüzden yaşadığım her kötü şeyi hakediyorum, iyi şeyleri ise haketmediğim için yaşayamıyorum.
(bkz: ben bunları buraya neden yazdım)