çocuk isteyen eş

Soyunun devamnı isteyen, belki de biyolojik saati gelmiş eştir.

Şimdi ben bu eşlerden erkek kısmısı oluyorum. 5 yıllık evliliğmizde, çocuk muhabbeti hiç olmadı. Hatta birkaç gebelik ihtimali durumunda ortalığı birbirine kattı. Sanki dünyasını başına yıkmışım, babasını vurup anasını denize atmışım gibi davrandı. Beni de gebelik ve çocuk fikrinden inanılmaz soğuttu haliyle bu tavırlar. Ben de alıştırdım kendimi bu duruma. Varsın bizim de çocuğumuz olmasın dedim. Küçük yeğenimle ve eş dost çocuklarıyla idare ederim dedim.

Yalan konuşmayayım şimdi ama bu fikir aslında benim de hoşuma gidiyordu. Çünkü gayet rahat, ipimle kuşağım bir hayatım vardı. Ve ben bu rahatın bozulmasını pek istemiyordum. Ta ki geçtiğimiz günlere kadar;

Ancak, son birkaç gündür inanılmaz bir çocuk baskısı başladı. Ama ben çok istiyorum nolurculuk,yaşım geçiyor bakçılık, sana baba diyen ikimizin ürünü birşey olsa ne güzel olurculuk akımları içinde kaldım. Dedim sen böyleyken böyle yapıyordun ne değişti? Cevap olarak yıll rımızın klasiği "aşkolsun"u yedim, oturdum aşağı.

Ne yapacağımı bilemez oldum. Kararsızım. Hayır, kolay bir karar da değil ki bu...

Özet: ronaldinho beşiktaş'ta.