çalışan anne çocukları

eğer anneniz esnafsa o kadar da kötü olmayabilecek durum.
- bir pasajda büyürsünüz. fotoğrafçının çırak balonun içine su doldurup sağa-sola fırlatmayı öğretir. annenizin, dükkanın arka tarafında yedeklediği kıyafetlerinizle hemen değiştirilir.
- çaycı, siz seviyorsunuz diye muzlu süt yapmayı bilir. "enişte amca" * diye seslendiğinizde hemen dev bir bardakta, ballı muzlu sütünüz gelir.
- birsürü "abi" ve "abla"nız vardır. omuzlarda büyürsünüz. bütün şımarıklıklarınız çekilir, üstüne bayaa da şımartılırsınız daha.
- düştüğünüzde anneniz ve bütün pasaj ahalisi hemen ordadır.
- pasajın arkasında kedi sürüsü beslemenize izin verilir.
- cumartesi sabahları tüm esnaf "ailecek" kahvaltı yaparsınız.
- 3-4 yaşlarındayken "kendi yaşımda arkadaşlar istiyorum" dersiniz. anneniz sizi anaokuluna yollar. çok sıkılırsınız ve bir hafta sonra "ben arkadaşlarımı özledim" diye anaokulunu bırakır, pasaja dönersiniz.
- 6-7 yaşlarında tezgahtarlığı epey bi ilerletmişsinizdir. malları, neyin nerde olduğunu, ne işe yaradığını bilirsiniz. "başarabilme"nin güdülemesiyle kendinize çok güvenmektesinizdir.
- daha da ilerleyen yıllarda "esnaf dayanışması" çerçevesinde azbuçuk kuaförlük, sekreterlik, fotoğrafçılık, hatta emlakçılık, "iyi çay demleme sanatı", "nasıl kahve pişirilir" konuları hakkında bi fikriniz vardır. kimin yardımcısı izne giderse onun yerine ikamet etmekte, kimin dükkanı boş kalırsa bakmaktasınızdır.
- tatillerde eve döndüğünüzde, özellikle ilk iki gün orda burda, herkesin ikram ettiği çay-kahve sayesinde mideniz kötü olur. kimseye hayır da diyemezsiniz.
herzaman değil belki ama zaman zaman o kadar da kötü olmayabilecek durum. *