bugün

ilkokul anıları

ilköğretime okuma yazma bilerek başlamak bir çocuk için nasıl dezavantaj olur, onu anlatacağım:
ilk öğretmenim, emeklisi çoktan geçmiş agresif bir kadındı. okulun ilk haftasıydı. tahtaya bir şeyler yazdı, bizim tamamlamamız gerekecekti. '' ama şimdi yapmaya çalışmayın, anlatayım '' demiş. küçücük boyumla beni en arka sıraya oturtmuş olduğu için söylediğini çok net duyamadım. ve yazdım, istenileni tamamladım.

hiç üşenmedi en arka sıraya kadar geldi , '' sen yazabiliyor musun? '' dedi, '' evet'' dedim. hangi kalemimle yazdığımı sordu. gösterdim. kalemi aldı ve kırdı.
sonrasında ailemin gelmesiyle birlikte özür dilemeleri bahaneleri oldu elbet; fakat benim içimdeki atılgan olma eğilimime sağlam bir darbe vurdu. herkes öğretmene hediyeler alıp hep fotoğraf çekinip onu çok severken ben hep uzak durdum . asla sevildiğimi hissetmedim.

ilkokul öğretmeni çok önemlidir evet. bu yüzden herkes ilkokul öğretmeni olmamalıdır.